Φοβέρα θέλει το “κακό”

Ακόμη και το πιο παχύ και πλούσιο ελληνικό λεξικό τονε τρέμει…

Αν ξεγλιστρήσει απ’ τα χείλη, είναι βρισιά θανάτου.

Αλλιώς, είναι θανάτου προάγγελος.

Μυρίζει θάνατο ωσάν τη δυσοσμία που αναδύει το στόμα όταν το μέσα σου είναι κενό.

Στην κυριολεξία, ο καρκίνος είναι συνώνυμο του πόνου.

Είναι ορισμός του πένθους, της ήττας, αδελφός με το δάκρυ είναι…

Σε στραγγαλίζει, σε συνθλίβει, αλλάζεις χρώματα και δρόμους αλλάζεις να μην τον “απαντήξεις”.

Δεν είναι γένους θηλυκού ο καρκίνος του μαστού, ούτε και ανδρικό κεκτημένο, κληροδότημα από μισό εκατομμύριο τσιγάρα…

Κακής ώρας γέννημα είναι ο καρκίνος..

Όμως, νικιέται.

Μπορεί να καταπολεμηθεί. Όλοι οι επιστήμονες το ίδιο φωνάζουν.

Πρόληψη. Συνεργασία με το γιατρό. Τόλμη. Όχι φόβος.

Θέλει δύναμη ψυχής, αντοχή και επιμονή.

4 Φεβρουαρίου η παγκόσμια ημέρα.

Η κάθε μέρα είναι αγώνας, καλή ψυχολογία και πίστη.

4 Φεβρουαρίου κάνε το πράξη.

Οχι αύριο…