Ο Μάνος… ο λατρεμένος Λοΐζος | σαν σήμερα

Στα 45 του, μόλις, έφυγε σαν σήμερα για τις ορχήστρες τ’ ουρανού….Για τις μουσικές του πανδαισίες που μάγεψαν τον κόσμο, για τα αγωνιστικά του οράματα, που δίδαξαν ήθος και στάση ζωής…

Ο μικρός Αλεξανδρινός χαρισματικός και χαριτωμένος, που ξετρελάθηκε με το γερο βιολιτζή που περνούσε τις γειτονιές, έπαιζε βιολί και πουλούσε επίσης μικρά βιολιά…
Επίμονα ζητούσε από τον πάτερα του, να του αγοράσει ένα…«βιολάκι».
Του έκανε το χατίρι, και μ’ αυτό το πρώτο βιολί, γαλήνεψε λιγάκι μέσα του το…βάσανο το γλυκό της μελωδίας…

Την μουσική φλέβα που διαρκώς κυλούσε δίχως να τον…ρωτάει… Έφτασε λοιπόν σε δημιουργίες απαράμιλλες και πλούσια, δηλαδή «βαθυπλουτη» προσφορά στην Πατρίδα…Κορυφαία μορφή ο ΛΟΙΖΟΣ ΤΗς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ... αδιαμφισβήτητα το κενό του δυσαναπλήρωτο… όμως ο Ήχος της καρδιάς του ταλέντου του της έμπνευσης του, δεν θα σβήσει ποτέ…

Είναι γραμμένος στις ψυχές και στο χρόνο των ΕΛΛΗΝΩΝ…
ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ» κι εκεινος που τους την κληροδότησε, πέρασε στην ΑΘΑΝΑΣΙΑ…