Διαταραχή ελλειματικής προσοχής

Για πολλούς ανθρώπους από εμάς με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, η ντροπή (εν+τρέπω σημαίνει κρατώ μέσα μου) είναι ένα από τα συναισθήματα με τα οποία γαλουχηθήκαμε μιας και πιάναμε τον εαυτό μας διαρκώς πιο πίσω σε εργασίες, συζητήσεις και κοινωνικές δεξιότητες δίπλα σε ένα παράλληλο σύμπαν που κινείται σε διαφορετικούς ρυθμούς και φροντίζει να μας υπενθυμίζει την «ανεπάρκειά» μας σε κάποιους τομείς της ζωής. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η μειωμένη αυτοεκτίμηση αποτελεί πλέον ένα από τα 3 κυρίαρχα συμπτώματα μαζί με την δυσκολία οργάνωσης και τήρησης χρονοδιαγραμμάτων που θέτουν και την τελική διάγνωση για την ADD/ADHD. Η πρώιμη ενημέρωση και αντιμετώπιση των δυσκολιών πρωταρχικά σε συναισθηματικό επίπεδο και παράλληλα σε πρακτικό επίπεδο μπορεί να τροφοδοτήσει με απίστευτη ώθηση τις μοναδικές δημιουργικές ικανότητες των ανθρώπων με διαφορετική νευρο-καλωδίωση. Ακόμη και η ύστερη αναγνώριση της κατάστασης αποτελεί πολύ ανακουφιστική διαδικασία γνωριμίας με τον εαυτό μας με έναν νέο τρόπο. Οι άνθρωποι με ADD/ADHD συνδέουν τις εμπειρίες και τις πληροφορίες γύρω τους με νέους, μη συμβατικούς τρόπους. Αυτό μπορεί να μας παίρνει χρόνο, όμως συχνά οδηγεί σε αδιάβατα συναρπαστικά μονοπάτια.