Μια αλλιώτικη Μεγάλη Παρασκευή…
«Στο περιβολάκι μπρος στην εκκλησιά… Έμοιαζες πουλάκι σ’ άγρια φυλλωσιά…
Κράταγες στο χέρι δυόσμο κι’ αγριοκέρι, κι έλεγες Ραββί, σώσε μας και πάλι κι’ ΄ήτανε Μεγάλη Παρασκευή …»
(Νίκος Γκάτσος)
…Όχι, δεν είναι ίδια!
Η Μεγάλη Παρασκευή, με την περυσινή. Το ξέρουμε.
Η ανατροπή της πανδημίας στον κόσμο μας, δεν άφησε τίποτα στην «εθιμική ισορροπία» του… Ούτε μυρωδιές, ούτε προσμονή, ούτε συναθροίσεις..
Έχει μείνει μόνο η συννεφιά, η θλίψη της ημέρας, για την κορύφωση του Θείου Δράματος, και για τα ενδεχόμενα προβλήματα που έπονται…
Ωστόσο, μια ΖΩΗ που υφίστανται, συνεχίζεται κιόλας!
Χρειάζεται αισιοδοξία και κουράγιο, που θα τα «γεννήσουν» σίγουρα, η ψυχραιμία, ο σεβασμός, η υπομονή, η καρτερία, η κατανόηση και η ευρηματικότητα μας, να γεμίζουμε τον χρόνο μας δημιουργικά…
Η Ανάσταση και η «Ανάσταση» θα ‘ρθουν…
Και για τον Σωτήρα, και για τους πιστούς του! Χρόνια πολλά!
