«Τα σμυρνέικα τραγούδια ποιος σου τα ‘μαθε…»
«Όχι, όχι δεν είμαι Σμυρνιός…Πελοποννήσιος είμαι, αλλά πάντα με συγκλονίζει, η ιστορία του ξεριζωμού!»
Έτσι έλεγε σεμνά στις συνεντεύξεις του…
…Αναμφίβολα, η Σμυρνέικη ωδή, είναι μια ευτυχισμένη στιγμή του Τραγουδιού μας…Ο Ηλίας Κατσούλης, το λέω πάντα, προσέφερε εύληπτες χαρές στην ελληνικότητα. Κι αυτό λέω πάντα. Ένας φιλόλογος ευαίσθητος, ένας άνθρωπος τρυφερός, ένας ποιητής προικισμένος, που μπόρεσε ν’ αρθρώσει νέο λόγο, και ν’ απογειώσει το «ασήμαντο»…Αυτό ήταν ο Ηλίας…
«Βλέπει ο θεός το Αϊ Βαλί και σταματάει ο νους του»…
Ο Παντελή Θαλασσινός μελοποιεί, φίλος του καρδιακός και συνεχίζουν τη συνεργασία τους… Επιτυχίες πολλές.
Κι όχι μόνο ο Παντελής…Τάτσης, Τζώρτζης, Μαυρουδής, Σκουλάς, Τόκας, ό,τι μου ‘ρχεται πρόχειρα στο νου έφεραν στο πεντάγραμμο τους στίχους του…
…Ο Ηλίας Κατσούλης, έκλεισε σα σήμερα τα ματάκια του, πριν από δέκα χρόνια! Κι ο κόσμος θα συγκινηθεί με το ήθος και την καλοσύνη του, που τα πήρε μαζί του νωρίς, και το Αιγαίο, σε καραντί, «κρυφακούοντας» το ”δίσημο” το Σμυρνιό, θα ρίχνει στάλες από το μπλάβο του στην ημερομηνία, είκοσι και μία τ’ Αυγούστου, σπονδή και φως στον δημιουργό!
Εκείνο τον ωραίο δημιουργό, που, συντήρησε την αθωότητα της έμπνευσής του ως το τέλος και πρόλαβε να γευτεί «δρόσο» της Αναγνώρισης και τον ευχάριστο ήχο των χειροκροτημάτων…αξίως!
