Η καταραμένη βαρκάδα στα «στοιχειωμένα» νερά της Γεωργιούπολης

Ανδρονίκη Γιαννενάκη 06 Μάι 201907 Μάι 2019

Σαρανταεπτά χρόνια έχουν περάσει από εκείνο το μοιραίο πρωινό της 4^ης Μαΐου του 1972, όταν μία σχολική εκδρομή από το Γυμνάσιο Θηλέων του Σπηλίου Ρεθύμνης στην θαλάσσια περιοχή της Γεωργιούπολης μετατράπηκε σε μία από τις μεγαλύτερες, πρωτοφανείς σχολικές τραγωδίες, συγκλονίζοντας όχι μόνο την τοπική κοινωνία αλλά και ολόκληρη την χώρα.

Οι μαθήτριες είχαν προγραμματίσει την ημερήσια εκδρομή τους στην Γεωργιούπολη του Νομού Χανίων. Όταν έφθασαν στον προορισμό τους τα παιδιά σκορπίστηκαν σε όλη την περιοχή, απολαμβάνοντας εκείνη την ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη ημέρα του Μαΐου. Κάποια παιδιά από αυτά πλησίασαν προς την θάλασσα για να απολαύουν το τοπίο της και να παίξουν με τα νερά της. Στο μώλο του λιμανιού βρισκόταν και οι τοπικοί ψαράδες που ετοίμαζαν τα δίχτυα τους και τα παραγάδια τους.

Άγνωστο παραμένει μέχρι σήμερα, το πως κάποιες μαθήτριες συμφώνησαν με τους ψαράδες για μία μικρή βόλτα στα ανοιχτά έναντι αντιτίμου, χωρίς όμως συνοδεία από καθηγητή, σύμφωνα με τις τότε πληροφορίες.

Δυστυχώς, σε μία από αυτές τις βάρκες στριμώχτηκαν 27 μαθήτριες, αν και η χωρητικότητα ήταν κατά πολύ μικρότερη, καθότι ήταν γεμάτη με δίχτυα. Το όνομα του σκάφους που έμελλε να παρασύρει στο θάνατο τις μαθήτριες ήταν «Δυο Γιώργηδες» που οδηγούσε ο 26 χρόνος αδερφός του ιδιοκτήτη Νικόλαος Κορδατζάκης και – κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες – ένα μίλι από την ακτή αναποδογύρισε. Οι αιτίες του δυστυχήματος μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει απόλυτα σαφείς. Ίσως, τα κύματα της θάλασσας, ίσως το βάρος των παιδιών που δεν άντεξε η βάρκα, ήταν οι αιτίες που βρέθηκαν ξαφνικά 27 παιδιά στο νερό.

Τα δίχτυα που βρίσκονταν στην βάρκα σκέπασαν τα κορίτσια εγκλωβίζοντας τα καθώς τα [εσπρωχναν προς το βυθό. Πολλά από τα κορίτσια δεν γνώριζαν κολύμβηση αλλά και όσες γνώριζαν ήταν αδύνατο να ξεφύγουν από τα δίχτυα και να βγουν προς την επιφάνεια της θάλασσας. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, κάποιες άλλες βάρκες που επέπλεαν σε κοντινή απόσταση κατάλαβαν τι είχε συμβεί, ωστόσο δεν πλησίασαν για να τους προσφέρουν βοήθεια φοβούμενοι οι ψαράδες για τα παιδιά που είχαν αναλάβει να τους κάνουν βαρκάδα. Έτσι κάποιος ψαράς άφησε τα παιδιά στην παράλια και επέστρεψε για να βοηθήσει αλλά είχε χαθεί ήδη πολύτιμος χρόνος. Μία μαθήτρια, η Παρασκευή Γλυνιαδάκη, κατάφερε να σώσει δυο συμμαθήτριες της και μετέπειτα βραβεύτηκε για την αυτοθυσία που επέδειξε, από το Υπουργείο Παιδείας, ενώ άλλες τρεις κατάφεραν να σωθούν καθώς δεν είχαν μπλεχτεί στα δίχτυα.

Με μεγάλη δυσκολία 21 μαθήτριες ανασύρθηκαν οι οποίες μεταφέρθηκαν στις παράλιες, προσπαθώντας να τις επαναφέρουν στην ζωή. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της εποχής ένας Γερμανός γιατρός, ο οποίος βρισκόταν στην ακτή προσπάθησε να προσφέρει μαζί με τους ψαράδες τις πρώτες βοήθειες στις μαθήτριες. Mάταια όμως, αφού οι περισσότερες ήταν ήδη νεκρές.
Δυστυχώς, 21 μαθήτριες άφησαν την τελευταία τους πνοή στο βυθό της θάλασσας βυθίζοντας σε πένθος όχι μόνο τις οικογένειες των θυμάτων αλλά και όλο το Πανελλήνιο.

Η Δικαιοσύνη έκρινε ένοχο για τον πνιγμό των 21 κοριτσιών τον ψαρά Κορδατζάκη καταδικάζοντάς τον σε φυλάκιση 3 ετών. Ένοχοι κρίθηκαν και οι καθηγητές με άλλους να φυλακίζονται και σε άλλους να επιβάλλεται ποινή με αναστολή.

Στην παραλία της Γεωργιούπολης ανασύρονται νεκρά 21 κορίτσια ηλικίας 13-15 ετών: