“Χειμωνανθός” στη μνήμη του Κάρολου Κουν

Καρολος Κουν.

Θεατράνθρωπος και πολύ σημαντικό κεφάλαιο γενικώς 
της Θεατρικής Υπόθεσης στη χωρα…

Έκλεισαν τριάντα δυο χρόνια που έφυγε για το…”Θέατρο Τέχνης” τ’ Ουρανού….
Και θέλω να θυμίσω δυο τρία πράγματα για εκείνον…

Ας πούμε, ήταν αυτός, που σύστησε τους κορυφαίους ξένους της Θεατρικής Γραμματείας στον κόσμο…

Σαίξπηρ, Πίντερ, Ντάριο Φο, Λόρκα…άλλα και τους έλληνες άξιους …Καμπανέλλη, Αναγνωστάκη, Σκούρτη, Σολωμό…

Πολυβραβευμένος σε Ελλάδα κι εξωτερικό 
έδωσε νέα πνοή στην Τραγωδία ανάγοντας τον Χορό στο Αρχαίο Δράμα σε πρωταγωνιστική οντότητα εκπλήσσοντας και μαγεύοντας τον κόσμο διεθνώς…
Τα ”παιδιά ”του Λαζάνης, Αρμένης, Κουγιουμτζής, Πιττάκη, Λυμπεροπούλου, με σεβασμό και αγάπη ακολούθησαν τη δική του χάραξη…

Εκείνος ανάμεσα σε πολλά σεμνά λόγια που λέει πάντα δεν παραλείπει να ευχαριστείτο Φώτη Κόντογλου…
Εκείνος, δηλώνει, “είναι που με μύησε στον Πολιτισμο των λαικων ανθρωπων”.

Καρολος Κουν Να τον θυμηθούμε…

“Όρνιθες”, “Πέρσες”, ”Ειρηνη”, “Βάτραχοι”.

Σταθμοί…Αξέχαστα πράγματα…
Αξίζει λοιπόν ένας…”χειμωνανθός”στην μνήμη του…
Εκείνος άφησε τόσους θερινούς άνθους…