Η «γαλήνια» ζωή με τα λίγα που είναι πολλά | Κύθηρα (video+photos)
Το ταξίδι με προορισμό το «Τσιρίγο» είναι πάντα γοητευτικό.
Τα Κύθηρα δεν είναι μόνο αγαπημένος προορισμός για τους επισκέπτες εκτός Κρήτης και προσφέρονται για μονοήμερη απόδραση ή και λίγες μέρες αναψυχή.
Ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες είναι καλές και η ένταση του αέρα σε φυσιολογικά επίπεδα, το ταξίδι είναι απολαυστικό και η διαμονή στο νησί επίσης.
Ο καπετάνιος του «ΙΟΝΙΣ», Δημήτρης Λαδάς, πάντα φιλόξενος, μας υποδέχτηκε στη «γέφυρα» του πλοίου και παραδέχεται τα μπερδεμένα συναισθήματά του, στο ερώτημα αν θεωρεί «δεύτερο σπίτι του» τη θάλασσα ή το πραγματικό του σπίτι στον Πειραιά.
Πρώτη στάση στα Αντικύθηρα. Σπίτια λευκά με μπλε λεπτομέρειες, νερά κρυστάλλινα και γύρω ομορφιές.
Ο καπετάνιος καλημέρισε τους κατοίκους από το μεγάφωνο. Στην βραδινή αναχώρηση, τους καληνύχτισε και όπως μου είπε άνθρωπος από το πλήρωμα, έτσι κάνει πάντα.
Λίγο πριν δέσει το πλοίο στα Κύθηρα, βλέπουμε από μακριά το επιβλητικό ναυάγιο «NORDLAND».
Φτάσαμε στο λιμάνι και ανεβαίνοντας για τον Ποτάμο, η διαδρομή ήταν απολαυστική. Η θέα σου κόβει την ανάσα, από τη μία το ναυάγιο κι από την άλλη το λιμάνι των Κυθήρων με τις 50 αποχρώσεις του μπλε.
Στη διάρκεια της διαδρομής και φτάνοντας στον οικισμό Ποταμό, διαπιστώνουμε πως τα Κύθηρα είναι η χαρά του φωτογράφου.
Γωνιές περιποιημένες, καταστήματα και σπίτια γραφικά, πόρτες σε διάφορα χρώματα… Όλα πεντακάθαρα παντού.
Εντυπωσιακή η καθαριότητα του νησιού και μαγευτική η αύρα των κατοίκων.
Ήρεμοι, ευγενικοί, εγκάρδιοι, εξυπηρετικοί… τόσο, που σε σκλαβώνουν…
Νοέμβρης μήνας και στο νησί έμειναν μονάχα οι μόνιμοι κάτοικοι.
«Λίγο δύσκολα περνάει ο χειμώνας», λένε.
Η οικονομία του νησιού, κατά την χειμερινή περίοδο, στηρίζεται σε περίπου 200 οικογένειες.
Καταστήματα κλειστά κι άλλα που ανοίγουν μόνο απόγευμα.
Χαρακτηριστικές φράσεις που ακούσαμε από καταστηματάρχες:
«Η παραγωγή σε λάδι, όλου του νησιού, είναι ίση με την παραγωγή ενός μεσαίου αγρότη της Κρήτης.»
«Τώρα το χειμώνα νιώθουμε περισσότερη μοναξιά, μα συνηθίσαμε»
«Η καλοκαιρινή σαιζόν για τα Κύθηρα, είναι λιγότερο από δύο μήνες»
«Κίνηση αν και λίγη, υπάρχει από το απόγευμα και μετά. Αν ανοίξουμε πρωί, είμαστε μόνοι μας.»
Οδοστρωτήρας «Όλγα»
Ο οδοστρωτήρας «Όλγα» έφτασε στα Kύθηρα κατά τη δεκαετία του ’30. Tον είχε αγοράσει το Nομαρχιακό ταμείο Aττικής. Ήταν παλιάς τεχνολογίας και το N. Tαμείο τον πούλησε στην Kοινότητα Kυθήρων αντί 12.000 δρχ. Δούλευε με ατμομηχανή και έκαιγε γαιάνθρακα και ξύλα πολλές φορές. Για τα Kύθηρα ήταν το «θηρίο» της Kηφισιάς και πάντοτε η θορυβώδης παρουσία του έτρεπε σε φυγή τα μικρότερα παιδάκια, ενώ τα σχολιαρόπαιδα μαζεύονταν και χάζευαν ακούγοντας το τσαφ-τσουφ.
Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων
Στη Χώρα των Κυθήρων, δυο αίθουσες γεμάτες ιστορία.
Μία σύγχρονη έκθεση με αντικείμενα από την 9η χιλιετία π.Χ μέχρι και τον 3ο αιώνα μ.Χ.
rbt
Ο Λέοντας των Κυθήρων
Καψάλι και βραχονησίδα Χύτρα
Παραθαλάσσια περιοχή το Καψάλι, γεμάτη ταβερνάκια το καλοκαίρι. Μια περιοχή γεμάτη ζωντάνια.
Νοέμβρης κι εμείς δεν είδαμε ψυχή μα η βόλτα στο λιμάνι έστω και για λίγο αξίζει τον κόπο.
Απέναντι από το Καψάλι, είδαμε τη βρααχονησίδα Χύτρα. Διαθέτει θαλάσσια σπηλιά από την νότια πλευρά της με χρώματα που σε μαγεύουν έξω αλλά και μέσα στο βυθό. Στο τέλος αυτής της σπηλιάς υπάρχει ένα καταφύγιο για φώκιες.
Στο δύσβατο έδαφος της Χύτρας είναι ανθισμένο παντού το τοπικό λουλούδι του νησιού η Σεμπρεβίβα η οποία μαζεύεται τον Ιούνιο από έμπειρους ντόπιους κατοίκους λόγω των δύσκολων περασμάτων!
Για να φτάσει κανείς στη Χύτρα, πρέπει να διαθέτει σκάφος ή να βρει στο λιμάνι Καψαλίου τον καπετάν Σπύρο.
Καταρράκτες Φόνισσας
Ένα μέρος κρυμμένο καλά στην δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στον Μυλοπόταμο.
Ένα χωριό το οποίο πήρε την ονομασία του από τους νερόμυλους που υπήρχαν στην περιοχή για το άλεσμα του σιταριού.
Ο μύθος αναφέρει πως η ονομασία «καταρράκτες της φόνισσας» προήλθε όταν στην κορυφή του γκρεμού απ’ όπου πέφτει το νερό, μάλωναν δυο γυναίκες και η μία απ’ αυτές έσπρωξε την άλλη και την σκότωσε.
Δυστυχώς σε αυτή μας την επίσκεψη, οι καταρράκτες δεν έτρεχαν. Το τοπίο όμως είναι πραγματικά μαγικό… βγαλμένο από παραμύθι…
Επαναλαμβάνω… βρεθήκαμε σε ένα τόπο μαγικό, με ήρεμους, χαμογελαστούς, ευγενικούς ανθρώπους. Τόσο ήρεμους που σε βάζουν σε σκέψεις για το τι λάθος κάνεις και είσαι «στην τσίτα».
Κάθε γωνιά του τόπου λάμπει μα οι δρόμοι θέλουν ακόμη δουλειά. Ίσως αυτό να είναι το μόνο αρνητικό που συναντήσαμε.
Αφήσαμε πολλά σημεία που δεν επισκεφθήκαμε, με την ελπίδα πως σύντομα θα βρεθούμε ξανά στο νησί.
