“Στη Γεράπετρο που λέτε, μικρό παιδί”

…Θυμούμαι ένα φυγόδικο Σφακιανό, που έσβηνε ασβέστη σ’ ένα λάκκο στην αυλή του σπιτιού μας…

Τραγουδούσε ριζίτικα και μαντινάδες, και τον τριγύριζα για ν’ ακούω…
Συγκλονιζόμουνα, στα δέκα μου χρόνια…

Στην Ιεράπετρα λοιπόν, γενέθλια χαρούμενα, για ένα αρσενικό παιδί, που έμελλε να διαπρέψει στο Πεντάγραμμο…

ΕάΣαν σήμερα στα 1939…, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, βλέπει το φως του κόσμου, σ’ αυτό το Ιεραπετρίτικο “Μαλαματένιο ενώτιο” του Λιβυκού…

Έφερε τ’ όνομα της Λεβεντογέννας στην επικράτεια και έξω απ’ αυτήν, έδειξε τους δρόμους σε Κρήτες καλλιτέχνες, πρωτοπόρισε στο Κίνημα επιστροφής στις ρίζες, έγραψε Μουσική κλασσική, για θέατρο, έντεχνο, λαϊκό, λαϊκά ορατόρια, και κινήθηκε ευέλικτα, στο δωρικό επικό ύφος, αλλά και σ’ ένα τέμπο, που μπορούσε να καλύψει, ελαφρύ, σατυρικό λόγο…

Τι να πρωτοπείς τώρα…

Και μόνο τα πασίγνωστα “χρονικό”, “Ιθαγένεια” και “Θεσσαλικός κύκλος” αρκούν για να τον κρατήσουν στην διάρκεια.., για την Λαϊκή μνήμη.

“Ελεύθεροι πολιορκημένοι”, “Η λειτουργία του Ορφέα”, “Θητεία”, των πιο “υποψιασμένων”!

Ακόμη προσφέρει ο δημιουργός!

Του ευχόμαστε χρόνια πολλά να συνεχίσει τον χορό του, στην “χώρα” της Μελοποίησης!!!