Εντερικά Παράσιτα Σκύλου

Κάποια από τα εντερικά παράσιτα ή αλλιώς “σκουλήκια” του εντέρου του σκύλου είναι πιθανόν να τα έχετε δει στα κόπρανα ή τον εμετό του σκύλου σας. Πολλές φορές εντοπίζονται γύρω από την ουρά ή τα πίσω πόδια.
Τα εντερικά παράσιτα προκαλούν επώδυνη διάταση της κοιλιάς, κνησμό στην περιοχή του πρωκτικού δακτυλίου, μη σχηματισμένα ή διαρροϊκά κόπρανα, τεινεσμούς (αποτυχημένες επώδυνες προσπάθειες αφόδευσης), ανορεξία, απώλεια σωματικού βάρους και κατάπτωση. Η μετάδοση γίνεται συνήθως μέσω του μητρικού γάλακτος, μολυσμένης τροφής ή νερού και αμυχών του δέρματος.
Αυτά διακρίνονται στα κεστώδη, όπως οι ταινίες και ο εχινόκοκκος, και τα νηματώδη όπως τα αγκυλοστόματα, οι ασκαρίδες κ.α. Στην κατηγορία των εντερικών παρασίτων, υπάγονται δύο ακόμη μικροοργανισμοί, η Giardia και τα Coccidia spp.
Giardia : Προκαλεί την τζιαρντίωση, η οποία μεταδίδεται με την κατάποση μολυσμένων κοπράνων ή νερού από το έδαφος. Τα συμπτώματα είναι η συνεχής ή διαλείπουσα αλλά επίμονη διάρροια, συνήθως δύσοσμη με άφθονη βλέννα και αίμα, όπως και η περιοδική ανορεξία, έμετοι, τεινεσμοί και ληθαργικότητα.

Coccidia : Ευθύνονται για την εντερική κοκκιδίωση, χαρακτηριστικό σύμπτωμα της οποίας αποτελεί η υδαρής βλεννώδης διάρροια που μπορεί να εξελιχθεί σε αιμορραγική. Τα κουτάβια ηλικίας 3-7 μηνών είναι πιο ευαίσθητα λόγω ασθενούς ανοσοποιητικού συστήματος και εμφανίζουν εντονότερα συμπτώματα. Η μετάδοση γίνεται συνήθως με την κατάποση ωοκύστεων του παρασίτου από μολυσμένα κόπρανα.

Η πρόληψη των εντερικών παρασίτων περιλαμβάνει :
• τριμηνιαία χορήγηση αντιπαρασιτικού χαπιού/σιροπιού εφ’ όρου ζωής.
• εφάπαξ χορήγηση σιροπιού για τα κοκκίδια.
• αποφυγή έκθεσης του ζώου σε μολυσμένα νερά ή κόπρανα κατά τη διάρκεια της βόλτας.