Μπορεί η έννοια της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας και της ασφάλειας του πληθυσμού, να είναι αντικειμενικά μία, όμως – κατά περίπτωση – δεν την αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο στο σύνολό τους, οι «διαφορετικές» ομάδες του κοινωνικού ιστού.
Όχι με τον ίδιο τρόπο. Όχι με την ίδια σοβαρότητα. Και σίγουρα όχι, όταν μιλάμε για ομάδες πληθυσμού, στο αίμα των οποίων κυλά η άγνοια κινδύνου, η αφέλεια και το ελλειμματικό γνωστικό υπόβαθρο.
Τέτοια ευαίσθητη και ευάλωτη κοινωνική μειονότητα ήταν και είναι οι Ρομά.
Προσωπικά θεωρώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ότι οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο έχουν κάθε δικαίωμα να προφυλαχθούν από τις δομές του Κράτους, αλλά επιβάλλεται κιόλας η Πολιτεία να ενισχύσει το πλέγμα βοήθειας στην κατεύθυνση της ενημέρωσης, της στήριξης των οικογενειών τους και της εμφύτευσης στη συνείδησή τους, ότι ο κίνδυνος της πανδημίας είναι ορατός και τους αφορά όλους.
Να δώσει η Πολιτεία στους Ρομά να καταλάβουν, πως οι συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας αυτή την περίοδο είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.
Να εξηγήσει στους ανθρώπους επιρροής των ομάδων αυτών, ότι πρέπει να επιβληθούν στους εφήβους και τα παιδιά με αυστηρότητα και πειστικά επιχειρήματα. Σαφώς οι απολυμάνσεις και οι επισκέψεις στους καταυλισμούς είναι ένα βήμα, όμως κατά την άποψή μου δεν αρκεί.
Είναι τώρα ευκαιρία οι άνθρωποι αυτοί να ενημερωθούν, για να κατανοήσουν ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την δίκη τους κοινότητα, αλλά ο κίνδυνος της διασποράς του ιού, απειλεί το σύνολο του πληθυσμού. Καμία ρατσιστική διάθεση και καμία υποτιμητική διαχείριση. Προσαρμογή μονάχα στις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των συνανθρώπων μας αυτής της κατηγορίας για την διασφάλιση όλων.
Και δε χρειάζεται να φτάσουμε σε φύλαξη των καταυλισμών με αστυνομία ή στρατό. Αρκεί η διακριτική παρουσία ειδικών ψυχολόγων και άλλων επιστημόνων που θα ενημερώνουν και θα τονίζουν τη σοβαρότητα του ζητήματος. Στο σύνολό της αυτή η δράση ίσως λειτουργήσει προληπτικά, κατευναστικά και βοηθητικά για αυτές τις ομάδες. Επιβάλλεται να γίνει και μάλιστα με τρόπο που θα αποδίδει σεβασμό και πνεύμα συνεργασίας. Πριν είναι αργά…
