Εγώ Γραικός γεννήθηκα…(μαντινάδες)

Η μέρα που ξημέρωσε, σημαίνει για τη χωρα,
χρόνια 198, απ’ τη σπουδαια ώρα.

Την ώρα που οι αγωνιστές, ανάστημα υψώσαν,
στον Τούρκο και τη χώρα μας στα χέρια του δε ‘δωσαν.

Τότε που ο Γέρος του Μωριά, στη Πελοπόννησό μας,
έδωσε αγώνα απέναντι στον Τούρκο, τον εχθρό μας.

Με τον Καραϊσκάκη μας, στη κλεφτικη ομάδα,
την ιστορία του άφησε κι εκείνος στην Ελλάδα.

Η Μπουμπουλίνα κι η Μαντώ, σε αγώνα για τη χώρα,
βαλαν’ το λιθαράκι τους κι ελεύθερη είναι τώρα.

Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω,
ακούστηκε απ’ το Διάκο μας, εις το βουνό απάνω.

Κι αν πληγωμένος ήτανε, δεν έσκυψε κεφάλι,
για την Ελλάδα έκανε, τη ζήση του χαλάλι.