Η μάχη της ξαπλώστρας στα ξενοδοχεία | πότε δικαιούνται αποζημίωση οι τουρίστες

Οι πρωινοί αγώνες δρόμου στις πισίνες για την κατάληψη των καλύτερων ξαπλωστρών με πετσέτες και προσωπικά αντικείμενα έχουν εξελιχθεί σε μια καθιερωμένη -και συχνά ενοχλητική- συνήθεια σε πολλά ξενοδοχεία διακοπών. Για κάποιους τουρίστες είναι μέρος της πρωινής ρουτίνας, για άλλους πηγή έντονου εκνευρισμού. Οι συγκρούσεις δεν λείπουν, και ολοένα περισσότερα ξενοδοχεία επιχειρούν να θέσουν όρια στην αυθαίρετη «κράτηση» ξαπλώστρας. Επιτρέπεται όμως κάτι τέτοιο νομικά;

Iδού τι αναφέρει ρεπορτάζ της γερμανικής ιστοσελίδας για το θέμα fvw:

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη, σύμφωνα με τον δικηγόρο Ροσμπέχ Καριμί, ειδικό στο τουριστικό δίκαιο. «Ναι, φυσικά και μπορεί το ξενοδοχείο να το απαγορεύσει. Έχει κάθε δικαίωμα να το ορίσει μέσα στον κανονισμό λειτουργίας του», σημειώνει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι η πρακτική αυτή δεν είναι πλέον η εξαίρεση, αλλά συχνά ο κανόνας.

Πετσέτες… υπό κατάσχεση

Η απαγόρευση της πρόωρης κράτησης ξαπλώστρας μπορεί να εφαρμοστεί πρακτικά με την αφαίρεση πετσετών και αντικειμένων από τις ξαπλώστρες που παραμένουν αχρησιμοποίητες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα – συνήθως 30 λεπτά. «Στη συνέχεια, οι πετσέτες μεταφέρονται σε προκαθορισμένο σημείο φύλαξης, και οι τουρίστες καλούνται να πάρουν άλλη διαθέσιμη ξαπλώστρα», εξηγεί ο Καριμί.

Τι συμβαίνει όταν το ξενοδοχείο δεν εφαρμόζει τον δικό του κανονισμό;

Η υπόθεση που εκδικάστηκε πρόσφατα από το Πρωτοδικείο του Ανόβερου φέρνει στην επιφάνεια το νομικό βάθος του ζητήματος. Τουρίστες που είχαν κλείσει πακέτο διακοπών στη Ρόδο κατήγγειλαν ότι ενώ το ξενοδοχείο είχε θεσπίσει κανόνα απαγόρευσης κράτησης ξαπλώστρας, στην πράξη δεν τον εφάρμοζε. Οι ίδιοι σεβάστηκαν τον κανονισμό, όμως, όπως ισχυρίστηκαν, τελικά δεν κατάφερναν να βρουν ξαπλώστρες μέσα στην ημέρα, με αποτέλεσμα να στερούνται μια βασική παροχή των διακοπών τους.

Το δικαστήριο τους δικαίωσε και έκρινε ότι πρόκειται για «ταξιδιωτικό ελάττωμα», αποδίδοντας στους παραθεριστές αποζημίωση 15% επί της τιμής ημερήσιας διαμονής τους – περίπου 320 ευρώ σε συνολική τιμή πακέτου 5.260 ευρώ. Η απόφαση (αρ. υπόθεσης: 553 C 5141/23) θεωρείται σημαντική, καθώς αναγνωρίζει ότι η μη εφαρμογή των όρων που έχει επιβάλει το ίδιο το ξενοδοχείο μπορεί να θεωρηθεί νόμιμος λόγος αποζημίωσης.

Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι ο διοργανωτής του ταξιδιού είχε υπερασπιστεί τη στάση του ξενοδοχείου, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως ένα «ειρηνικό αγώνα δρόμου για τις καλύτερες θέσεις στην πισίνα». Το δικαστήριο, ωστόσο, δεν συμμερίστηκε αυτή την άποψη και τόνισε ότι η ύπαρξη κανόνα σημαίνει και υποχρέωση εφαρμογής του.

Δεν επαρκούν οι ξαπλώστρες; Όχι πάντα λόγος αποζημίωσης

Σε αντίθεση με τη μη εφαρμογή των κανονισμών, η απλή αναντιστοιχία μεταξύ του αριθμού των ξαπλωστρών και των επισκεπτών δεν θεωρείται αυτόματα ταξιδιωτικό ελάττωμα. Η ποσότητα των ξαπλωστρών θα πρέπει να είναι «εύλογη», δηλαδή ανάλογη της πληρότητας του καταλύματος και των διαθέσιμων χώρων, αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να επαρκούν για όλους ταυτόχρονα.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι ταξιδιώτες

Για τους τουρίστες που δεν επιθυμούν να εμπλακούν στον «πόλεμο της πετσέτας», η καλύτερη πρακτική είναι να ενημερώνονται εκ των προτέρων για τον κανονισμό του ξενοδοχείου σε ό,τι αφορά την κράτηση ξαπλώστρας. Αν προβλέπεται απαγόρευση, οι ταξιδιώτες έχουν κάθε δικαίωμα να περιμένουν την εφαρμογή της.

Αν παρ’ όλα αυτά διαπιστώσουν ότι ο κανόνας παραβιάζεται και αυτό τους στερεί τη δυνατότητα χρήσης της πισίνας ή του εξωτερικού χώρου, μπορούν -και πρέπει- να το καταγγείλουν στην ταξιδιωτική εταιρεία ή την ξενοδοχειακή διοίκηση. Εφόσον δεν υπάρξει ανταπόκριση, έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν αποζημίωση, όπως δείχνει το παράδειγμα της Ρόδου.

Ο «πόλεμος για τις ξαπλώστρες» μπορεί να μοιάζει φαιδρός, αλλά για χιλιάδες ταξιδιώτες είναι ουσιαστικό μέρος της εμπειρίας διακοπών – και πλέον και της νομικής πραγματικότητας των πακέτων διαμονής.

Πηγή: tornosnews.gr