Δις, τρις, πολλάκις…

Με έπιασε μια τρέλα απόψε-Δευτεριάτικο-να ακούσω ξανά την κομματάρα απ τα χείλη του Μητσάρα του Μητροπάνου.

Έχω και στα χέρια μου ένα σκίτσο μιας ωραίας αλανιάρικης ζειμπεκιάς και μου’ ρθε φλασάκι στο κεφάλι.

Μπερδεύτηκα δηλαδή, πως γίνεται “της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι, που θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι”, να βαστάνε και το άλλο το “μεγάλο” τιμόνι της χώρας.

Όταν ο Άλκης Αλκαίος έγραφε στιχάκια για τη μελωδία του Μικρούτσικου πάντως, αποκλείεται να είχε στο μυαλό του έναν τύπο να χορεύει άγαρμπο ζεϊμπέκικο, όπως ο μερακλής στο σκίτσο.

Οπότε-σκέφτηκα- κάτι γίνεται λάθος.

Είτε ο Αλκαίος δεν ήξερε τι έγραφε, είτε ο μερακλής δεν ήξερε τι χόρευε.

υγ: είμαι φανατικός αντικαπνιστής και από τον Αύγουστο του 2017 αναπνέω καλύτερα, όποτε με ενοχλεί η αισθητική του θεριακλή σε κλειστό χώρο. Αυτό τουλάχιστον το έχω πει πολλάκις…

υγ2: σκίτσο: Πάνος Ζερβουδάκης – biskotto.gr