Ο Μάνος…Ο Λοΐζος
Νέος, ταλαιπωρημένος, ξενιτεμένος! Φωτισμένος όμως από την αγάπη των δικών του και του κόσμου, έφυγε σαν σήμερα…Στα 1982…
«Όλα σε θυμίζουν…»
Διαλέγω αυτόν τον στίχο του Μανώλη Ρασούλη, που του ‘δώσε ο Μάνος το μέλος των τριών τετάρτων επειδή είναι στίχος ταυτισμένος και με τους δύο…
Ο Μάνος, ο γλυκός, ο τρυφερός, ο πηγαίος! Ο αγωνιστής, ο συνεπής, ο μελωδικός δημιουργός που συνομίλησε με τους αρμονικούς ήχους της καρδιάς του και δίνοντάς τους Μουσική φόρμα ελκυστική, κατά το δοκούν της έμπνευσής του, τους παραχώρησε στον κόσμο, για να κοινωνήσει τη δική του συγκίνηση.
Ο Μάνος, με τα εκατοντάδες υπέροχα τραγούδια που δε σταμάτησαν τους ταξιδεμούς στην ποιότητα και την αισθητική εκλέπτυνση.
Ο Μάνος, που λάτρεψαν συνεργάτες στιχουργοί, ερμηνευτές και οι …γυναίκες! Όμορφος, αρρενωπός, ένας μάγκας…«Polison» όπως τον είχε πει μία Γαλλίδα θαυμάστριά του…
Ο Μάνος, ο καλύτερος συνεργάτης που είχα ποτέ, θα πει ο Δαμιανός σκηνοθέτης και ποιητής. Ο άνθρωπος, ο αγωνιστής που είχε πρόβλημα βιοπορισμού, αφού η Χούντα κατέστρεψε τις κόπιες των τραγουδιών του, θα καταθέσει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος… και ο Μάνος που το όνομα του έδωσαν ως ένδειξη της εκτίμησης και της λατρείας τους, ο Θεοφύλου και η Χαρούλα, στον υιοθετημένο τους γιο…
Αυτά τα ελάχιστα, έτσι αυθορμήτως ό,τι θυμήθηκα για το Αλεξανδρινό γέννημα, με τη μεγάλη καρδιά…
Κι από, τον «Δρόμο» του, το «Χελιδόνι» του, τον «καφενέ του, το «καράβι» του, ελάτε να κινηθούμε στα «μοναχικά όγδοα»…
Τα εννέα δηλαδή, τον απτάλικου, του ζεϊμπέκικου σε μία κατά μόνας προσευχή στη θύμησή του… Ναι, ναι σωστά το σκεφτήκατε…
Ελάτε να χορέψουμε, πάνω στην «ΕΥΔΟΚΙΑ» του. Θα του άρεσε πολύ…
